Στην πρώτη Γυναίκα που αγαπήσαμε όλοι μας, τη Μητέρα μας

Καλοκαίρι του 1990. Ζέστη , 42 και υπο σκιαν. Εγω, 6 χρονών, κάθομαι στο πράσινο χορτάρι κάτω από τον παχύ, δροσιστικό ίσκιο της καρυδιάς στο κέντρο της αυλής. Ο 58-χρονος παππούς μου κάτω από τον ήλιο , σκάβει τον κήπο, με ένα τσαπί στα χέρια. Έχει ώρα που κάνει την δουλεία αυτή. Πολύ πριν ξυπνήσω εγώ και πάω να του “κάνω παρέα”. Και κοντεύει μεσημέρι. Κουρασμένος , κάποια στιγμή, κοντοστέκεται ,αφήνει το τσαπί κάτω , σηκώνει το βλέμμα στον ουρανό και μονολογεί : “Αχ μανούλα μου καλή, βόηθα με!”. Το εξάχρονο μυαλό μου γεμίζει απορίες. Σηκώνομαι , βγαίνω στον ήλιο και τον πλησιάζω. “Πού τη θυμήθηκες τώρα τη μαμά σου,” του λέω, “έχει πολλά χρόνια πεθαμένη.” “Άλλωστε εσύ είσαι μεγάλος, παππούς, τι τη χρειάζεσαι τη μαμά σου;”. Με κοιτά και χαμογελά. “Την αγαπάς τη μαμά σου Δημητράκη;” με ρωτάει. “Ναι,” του απαντώ, “αλλά εγώ είμαι μικρός.” “Όσα χρόνια και να περάσουν” μου λέει, “όσο και αν μεγαλώσεις ,τη μαμά σου πάντα θα την αγαπάς , πάντα θα τη θυμάσαι , πάντα θα τη χρειάζεσαι.” “Ακόμα και όταν δεν θα είναι εδώ αλλά εκεί πάνω!” , δείχνοντας τον ασυννέφιαστο ουρανό. Και συνεχίζει: “Εγώ ακόμα την αγαπώ και μου λείπει φορές φορές”. “Και τώρα που είμαι και εγώ πολύ μεγάλος , τώρα καταλαβαίνω πόσο πολύ την αγαπώ και πόσο πιο πολύ με αγαπούσε αυτή.” “Πήγαινε τώρα κάτω από τον ίσκιο γιατί κάνει ζέστη”. Και χαμογελώντας συνέχιζε να σκάβει για κάμποση ώρα ακόμη.

Από το πρωί προσπαθούσα να γράψω κάτι για τη γιορτή της μητέρας. Άλλα τρία κείμενα που προηγήθηκαν, σβήστηκαν. Δεν μπορούσαν ούτε αυτά , ούτε εγώ, να εκφράσουν όλα όσα ένα παιδι , ανεξαρτήτου ηλικίας, νιώθει για τη μαμά του. Και εκεί που είχα πελαγώσει την λύση μου έδωσε η μνήμη και αυτός ο καλός άνθρωπος , ο παππούς μου, που ήταν μεγάλη μου τύχη να τον γνωρίσω, να μιλήσω μαζί του. Θυμήθηκα το περιστατικό αυτό της παιδικής μου ηλικίας, θυμήθηκα τα λόγια του.

Μαμά, είχε δίκαιο ο παππούς, μαμά. Αν και μεγάλωσα από τότε , σε αγαπώ ακόμη. Εκτός των άλλων γιατί , ξέρω , με αγαπάς και εσύ με τη ζωή σου την ίδια.

Χρόνια πολλά μαμά. Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Για σήμερα και για κάθε μέρα.